Les Souvenirs de Saïgon, chanté par notre Ami Foefien Gérard Addat invité par la télévision Vietnamienne, dans l’émission avis de recherche. Consacré à nos 9 Amis de la FOEFI.

Author: J. Malja
Author: Gérard Addat
Composer: J. Malja
Composer: Gérard Addat


Mes Souvenirs de Saïgon


Tous mes Souvenirs me ramènent à Saïgon,
C'était la ville de ma tendre enfance.
Car j'ai grandi là-bas dans une douce insouciance,
Près du quartier chinois qu'était cholon.

Je revois dans mes rêves toutes ces images,
Qui ont bercé ma vie et ma Jeunesse.
Où sont-elles donc passées, étais-ce un mirage,
Saïgon tu sais, t'as vécu dans l'ivresse.

Puis un beau jour, tu as connu la guerre.
Tant de feu, tant de larmes dans tes yeux.
Tes beaux quartiers n'étaient plus comme naguère.
Tant d'injustice, de tristesse, de malheureux.

J'ai cru te reconnaître à la télévision,
Dans les rues, tes cyclo-pousses souriantes.
Dans le ciel, plus d'obus ni d'avions.
T'étais la perle de tout l'extrême-d'orient.

Refrain:
De temps en temps me revient ce jour du Têt,
Symbole d'amour de tout un peuple en fête,
Les boats -peoples ballottés dans le Mékong,
Vers des terres inconnues, loin des rizières,
Loin du Viêtnam, loin de Saïgon.

Des jours heureux me ramènent à Saïgon.
C'était la ville de ma tendre enfance.
Car j'ai grandi là-bas dans l'insouciance.
Près du quartier chinois qu'était Saïgon.
Mes Souvenirs me ramènent à Saïgon
À Saïgon à Cholon
À Saïgon à Dakao
À Saïgon au Viêtnam
A Saïgon.

Kỷ niệm của tôi về Sàigòn

Những ký ức xưa đem tôi trở về Sàigòn
Đó là thành phố của tuổi thơ yêu dấu
Bởi đó là nơi tôi lớn lên, trong vô tư ngọt ngào
Gần khu phố người Hoa vùng Chợ Lớn
Trong giấc mơ, tôi thấy những hình ảnh đó quay về
Nó đã từng ru êm cuộc sống và tuổi trẻ của tôi
Đâu mất rồi những hình ảnh đó, Phải chăng chỉ là ảo ảnh
Sàigòn ơi, mi đã sống trong cơn cuồng say
Rồi một ngày, mi đã nếm mùi chinh chiến
Trong ánh mắt, bao giọt lệ và đầy những hãi hùng
Còn đâu nữa nhũng khu phố xinh đẹp
Thay vào đó những bất công, buồn tủi và khổ đau
Tôi những tưởng nhận ra mi trên màn ảnh truyền hình
Trên những nẻo đường, những chuyến xích lô vang vọng tiếng cười
Trên bầu trời không đạn bom không phi cơ gầm rú
Mi được tôn vinh là hòn ngọc viễn đông
Điệp khúc :
Thỉnh thoảng tôi nhớ về những ngày xuân đón Tết
Biểu tượng tình yêu của cả một dân tộc ngày lễ hội
Những thuyền nhân trôi nổi trên dòng Cửu Long giang
Cố tìm đến vùng đất lạ, rời xa những ruộng đồng
Rời xa đất Việt, chạy xa khỏi Sàigòn
Những ngày vui thường đưa tôi trở lại với Sàigòn
Đó là thành phố của tuổi thơ yêu dấu
Bởi đó là nơi tôi lớn lên, trong vô tư ngọt ngào
Gần khu phố người Hoa vùng Chợ Lớn
Những ký ức xưa đem tôi trở về Sàigòn
Về Sài Gòn, về Chợ Lớn
Về Sài Gòn, Về Đakao
Về Sài Gòn, về Việt Nam
Về Sài Gòn

My Memories of Saigon


All my Memories take me back to Saigon,
It was the city of my early childhood.
Because I grew up there in a gentle carelessness,
Near Chinatown, which was cholon.

I see in my dreams all these images,
Who rocked my life and my youth.
Where did they go, was it a mirage,
Saigon, you know, you lived in drunkenness.

Then one day, you knew the war.
So much fire, so many tears in your eyes.
Your beautiful neighborhoods were not as old.
So much injustice, sadness, unhappiness.

I thought I recognized you on television,
In the streets, your smiling cyclo-shoots.
In the sky, no more shells or planes.
You were the pearl of the extreme-d'orient.

Refrain:
From time to time I come back this day from Tet,
Symbol of love of a whole people in celebration,
The boats -people tossed in the Mekong,
Towards unknown lands, far from the rice fields,
Far from Vietnam, far from Saigon.

Happy days bring me back to Saigon.
It was the city of my early childhood.
Because I grew up there in carelessness.
Near the Chinese district that was Saigon.
My memories bring me back to Saigon.
Saigon to Cholon
In Saigon to Dakao
In Saigon in Vietnam
In Saigon.

Bonjour,Bravo GERARD ADDAT ! tu as franchi allègrement la barre des plus de 14.000 vues.
Je ne me suis pas trompé en te disant que cette chanson et ton INTERPRÉTATION, étant la plus BELLE, c’était TA CHANSON...

Chanson,Dédiée à tous Les Déracinés et Foefiens(nes) de L’Indochine ( Viêt Nam).

Mes Souvenirs de Saïgon,

chanté par notre Ami Foefien Gérard Addat invité par la télévision Vietnamienne, dans l’émission avis de recherche. Consacré à nos 9 Amis de la FOEFI.

Bài hát, Dành riêng cho tất cả người dân Đông Dương et Foefiens(nes) của (Việt Nam).
Kỷ niệm của tôi về Sài Gòn,
được hát bởi người bạn của chúng tôi, foefien Gerard Addat được truyền hình Việt Nam mời, trong thông báo phát sóng nghiên cứu. Dành riêng cho 9 người bạn của chúng tôi